زنگ سیشارپ – قسمت هفتم
نوشته مسعود درویشیان • 27 خرداد 1391
در قسمت قبل بحث در مورد Program Control Statements بود و توضیحاتی در مورد این سرفصل و دستور if داده شد. در این قسمت به توضیحات تکمیلیتر این مبحث میپردازیم. همانطور که در قسمت ششم بیان شد، دستور if و if-else یکی از رایجترین راهها برای تصمیمگیری در سیشارپ هستند.
شما دستور if را برای یک تصمیمگیری بهکار میبرید. بهعبارت دیگر، شما از دستور if برای اینکه مشخص کنید یک عمل اتفاق بیفتد یا خیر، استفاده میکنید. همچنین دانستید که در قسمت condition دستور if یک مقدار بولین قرار دارد که اگر true باشد statement اجرا میشود و اگر false باشد statement اجرا نخواهد شد. در بعضی از زبانهای برنامهنویسی مثل ++C اعداد غیرصفر بهعنوان true تلقی میشوند و عدد صفر بیانکنندهی مقدار false است. در سیشارپ تنها عبارتهای بولی و مقایسههایی که مقدار بولین را برمیگردانند برای نشان دادن مقدار true و false استفاده میشوند.
همانطور که در قسمت قبل گفته شد، هنگامیکه چندین statement داشته باشید، باید آنها را در یک بلوک قرار دهید. حتی اگر تنها یک statement هم داشته باشید میتوانید آنرا در یک بلوک قرار دهید. قرار دادن یک statement در بلوک، یک تکنیک مفید است که باعث جلوگیری از خطاهای احتمالی در آینده میشود زیرا اگر بخواهید بعداً در یک برنامه تغییراتی را اعمال کنید و برای مثال چندین statement را در یک دستور if اضافه کنید، این احتمال خیلی زیاد است که از براکت باز و بسته غافل شوید.
همچنین میتوانید یک بلوک خالی داشته باشید که هیچ statement ای در آن نیست. اینکار معمولاً زمانیکه یک برنامهنویس شروع به نوشتن یک برنامه میکند و برای اینکه به خودش یادآوری کند بعداً statement را در بلوک قرار دهد، انجام میشود. بعضی از برنامهنویسان ترجیح میدهند براکت باز را برای بلوکها در همان خطی قرار دهند که عبارت if هم قرار دارد (بهجای اینکه براکت باز در یک خط جدا باشد). این سبک بلوکگذاری K&R نام دارد و این نامگذاری به احترام Brian Kernighan و Dennis Ritchie است که مخترعان زبان C هستند و اولین کتاب زبان برنامهنویسی C را نوشتند که در این کتاب بلوکگذاری آنها بهاین سبک بود.
مثالی به سبک K&R:
static void Main() { int i = 6; if (i < 8) { Console.WriteLine("A sample of K&R style..."); } else { Console.WriteLine("A sample of K&R style..."); } }
(if های تودرتو) Nested ifs
if تودرتو، if ای است که در قسمت statement یک if یا else دیگر قرار دارد.
به نمونهی زیر دقت کنید:
using System; class NestedIf { static void Main() { int i = 6; if (i < 8) { if (i == 6) { Console.WriteLine("This is a nested if."); } } } }
همانطور که میبینید، یک if در درون if دیگری واقع شده است. اگر if اول شامل مقدار true باشد، کامپایلر وارد بلوک آن شده که با if دیگری مواجه میشود. اگر if دوم هم شامل مقدار true باشد، استرینگ مربوطه نمایش داده میشود. در غیر اینصورت هیچ خروجی چاپ نمیشود.
نکته اصلی که در مورد Nested ifs باید بهخاطر بسپارید این است که، عبارت else همیشه مربوط به نزدیکترین if بالای خودش است که هردوشان در یک بلوک هستند.
به نمونهی زیر دقت کنید:
if (i == 10) { if (j < 20) a = b; if (k > 100) c = d; else a = c; // this else refers to if(k > 100) } else a = d; // this else refers to if(i == 10)
در مثال بالا، آخرین else مربوط به (if(j < 20 نیست بهدلیل اینکه اینها در یک بلوک یکسان نیستند (هرچند که این نزدیکترین if بدون else است). بلکه آخرین else مربوط به (if(i == 10 است. else داخلی مربوط به (if(k > 100 است زیرا این نزدیکترین if به آن است و هردوی آنها در یک بلوک هستند.
The if-else-if Ladder
اگر شما به یک مقایسهی پیچیدهتر نیاز داشته باشید، میتوانید چندین شرط را چک کنید. این روش که به روش نردبانی معروف است، یکی از رایجترین روشها در برنامهنویسی است و فرم کلی آن به شکل زیر است:
if(condition) statement; else if(condition) statement; else if(condition) statement; . . . else statement;
در این مدل، condition ها از بالا به پایین چک میشوند و بهمحض اینکه یک condition با مقدار true پیدا شد، statement مربوط به آن اجرا میشود و بقیهی این ساختار نردبانی نادیده گرفته میشود. اگر هیچیک از condition ها درست نبود، عبارت else پایانی اجرا میشود. else پایانی غالباً بهعنوان condition پیشفرض عمل میکند و هرگاه که همهی condition ها شامل مقدار false باشند، else پایانی اجرا میشود. اگر else پایانی را قرار ندهید و همهی condition ها مقدار false داشته باشند، آنگاه هیچ اتفاقی نمیافتد.
به مثال جالب زیر توجه کنید:
//if−else-if structure using System; class ifElseIfLadder { static void Main() { string fullname = "Weblogina"; if (fullname == "Bill Gates") { Console.WriteLine("C# is pretty cool"); } else if (fullname == "James Gosling") { Console.WriteLine("Java is pretty cool"); } else { Console.WriteLine("Weblogina.Com is pretty cool!"); } //end if-else-if structure } }
خروجی:
Weblogina.Com is pretty cool!
همانطور که میبینید، وبلاگینا انتخاب شد زیرا Bill Gates و James Gosling شرایط لازم را نداشتند!
در قسمت بعد با دستور switch و حلقهی for آشنا خواهیم شد.
توجه: زین پس انتشار مقالات زنگ سیشارپ در وبلاگینا متوقف و از ابتدا در وبتارگت منتشر میشود و حدوداً تا صد قسمت همراه با دانلود مقالات در قالب فایل پیدیاف پیش خواهد رفت.
master
عالی بود مرسی
prolearn-vs
خیلی ممنون.
دست گلتون درد نکنه.
کالارنا
متشکرم مسعود عزیز، باز هم کلاس درس جالبی رو پشت سر گذاشتیم
علیرضا
عالی بود مسعود جان .
مهدی
مقاله شما گويا و قابل فهم هست.
باعث ميشه علاقه مند به ياد گيری اين زبان بشيم.
قالب سايت هم حرفه اي است. کار خوبی ارائه ميشه.
amini
ممنونم
mohamad
سلام بازم عالی بود ولی شما یه چیز رو ته کدتون نمی نویسی از این به بعد این متن رو ته کدتون بنویسید
;()Console.ReadLine
Alireza
ببخشید تو کدوم قسمت میشه نوشته کاربر رو برسی کنه که اگه مثلا Alireza زد یه چیزی بیاره اگه چیزه دیگه ای آورد چیز دیگه
Alireza
ببخشید تو کدوم قسمت میشه نوشته کاربر رو برسی کنه که اگه مثلا Alireza زد یه چیزی بیاره اگه چیزه دیگه ای آورد چیز دیگه
اگه میشه جوابش رو به gmail بفرستید ممنون میشه [email protected]